Αρχείο Καμαράδου, Νηλέως - Nileas Kamarados Archive

Logo
theodorakis_archive_dspace
Ο Νηλέας Καμαράδος (1847-1922) καταγόταν από τη Χίο και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Κωνσταντινούπολη, όπου σπούδασε πρακτική της ψαλμωδίας κοντά στον Γεράσιμο Κανελλίδη, θεωρία με τον Παναγιώτη Κηλτσανίδη και γραφή της ευρωπαϊκής μουσικής με τον Ιωάσαφ τον Ρώσσο. Όντας ερευνητής της βυζαντινής μουσικής, δημοσίευσε πολλές μελέτες, κυρίως πάνω στο ρυθμό και το βυζαντινό τονικό σύστημα.

Δίδαξε και ανέδειξε πολλούς μαθητές, διαπρεπείς μουσικολόγους και ιεροψάλτες. Ως πρωτοψάλτης διακρίθηκε για το «ίδιο» (ιδιαίτερο) ψαλτικό ύφος, που αποτέλεσε «Σχολή». Από τα πιο γνωστά του μαθήματα είναι τα «Πολλαπλά», «Κύριε ελέησον» και το «Δύναμις Άγιος ο Θεός».

Το Αρχείο Νηλέα Καμαράδου περιήλθε στη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας «Λίλιαν Βουδούρη» το 1996 και αποτελείται από εκκλησιαστικά μέλη και κείμενα γραμμένα από το τέλος του 18ου έως τα μέσα του 20ού αιώνα. Μετά το θάνατο του μουσικοδιδασκάλου, το αρχείο περιήλθε στον γαμπρό του, Νικόλαο Βλαχόπουλο, ο οποίος αντέγραψε, ταξινόμησε και εμπλούτισε το υπάρχον υλικό.
Nileas Kamarados (1847-1922) came from the island of Chios and lived most of his life in Istanbul where he studied psalmody with Gerasimos Kanellidis, music theory with Panagiotis Kiltsanidis and European music with Ioasaf the Russian. As a researcher of Byzantine Music he published many studies, mostly on rhythm and the Byzantine tonal system.

He taught and mentored many students, who later became distinguished musicologists and chanters. As a “Protopsaltis” (first chanter), he made a name for his own special chanting style, which evolved to a “Scholi” (“School”). Some of his most well known courses were the “Pollapla”, “Kyrie eleison”, and “Dynamis Agios o Theos”.

Nileas Kamarados’ archive came to the Music Library of Greece “Lilian Voudouri” in 1996 and includes ecclesiastical chants and texts written between the end of the 18th and the middle of the 20th century. After his death, the archive came to his son-in-law Nikolaos Vlachopoulos, who copied, classified and enriched the already existing material.