Digital Collections
Αρχείο Πονηρίδη, Γεώργιου - Georgios Poniridis Archive
| Ο
Γεώργιος Πονηρίδης (1892–1982) γεννήθηκε στη Χαλκηδόνα
Κωνσταντινούπολης. Σπούδασε βιολί και θεωρητικά στο Ωδείο Βρυξελλών
(1910-1912) και στη Schola Cantorum του Παρισιού (1919-1925). Εργάστηκε
ως βιολιστής στο Βέλγιο, τη Γαλλία και τη Γερμανία καθώς και ως
διευθυντής χορωδίας στη γαλλική πρωτεύουσα. Διετέλεσε τμηματάρχης
μουσικής στο Υπουργείο Παιδείας (1943-1959) και μέλος του Ανωτάτου
Διοικητικού Συμβουλίου Μουσικής. Ο Γεώργιος Πονηρίδης είναι μια διακριτική φιγούρα στο χώρο της λόγιας Ελληνικής μουσικής, γνωστός από τα συμφωνικά του έργα, τα έργα για πιάνο και τα τραγούδια του. Από τα παιδικά του χρόνια αγάπησε τη βυζαντινή μουσική και βρήκε στην παράδοση μια πηγή συνθετικής έμπνευσης, την οποία προσάρμοσε σε νέα συνθετικά ιδιώματα και τεχνικές. Στο μουσικό του ύφος κυριαρχεί η ρέουσα μελωδική γραμμή, ενώ είναι εμφανής η επίδραση της βυζαντινής και δημοτικής παράδοσης εξίσου στα τονικά, μελωδικά και ρυθμικά στοιχεία των έργων του. Παράλληλα δεν τον άφησαν αδιάφορο τα σύγχρονα συνθετικά ρεύματα και οι ασυνήθιστοι οργανικοί συνδυασμοί. Τμήμα του Αρχείου του συνθέτη, ανέγγιχτο μετά το θάνατό του, περιήλθε στην κατοχή της Μεγάλης Μουσικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος «Λίλιαν Βουδούρη» το 2001. Αποτελείται από χειρόγραφες παρτιτούρες και κείμενα, αποκόμματα τύπου, ποικίλα έντυπα και φωτογραφίες. |
George
Poniridis (1892-1982) was born in Chalkidona, Istanbul. He studied
violin and music theory at the Brussels Conservatory (1910-1912) and
the Schola Cantorum in Paris (1919-1925). Poniridis worked as a violinist in Belgium, France and Germany and as a choir director in Paris. He was head of the department of music in the Ministry of Education (1943-1959) in Greece and member of the Supreme Board of Music. George Poniridis had a low profile as a musician in the area of scholarly Greek music. Today he is well known for his symphonic works, his works for piano and his songs. Since childhood, he loved Byzantine music; in tradition he discovered a source of compositional inspiration that he adapted into new compositional techniques. A flowing melodic line characterizes his musical style, while the influence of the Byzantine and folk tradition is obvious in the tonal, melodic and rhythmical elements of his works. He also showed great interest in contemporary compositional trends and unusual instrumental combinations of his time. In 2001, part of the composer’s archive, intact after his death, came to the Music Library of Greece “Lilian Voudouri”. It includes manuscript scores and texts, press cuttings, various publications and photographs. |